Ey yollar üstünü de Rahmetle gezenleri tanırsın
Meleklerle beraber bu kulları sende anarsın
İmansız nefretle gezeni görünce yanarsın
Biçare gezenler Nur Kur’an ’sız gezenler
Dersin merhametsizi görünce nasıl bu insan gönlü yaralı
Elleri yüzleri alınları imansız nasılda karalı
Ey yollar merhametsiz gezenle sende harapsın
Azade gönüller içinde dersin kullar nasıl yaşasın
Seccadesi olan gelsin üstümde namaz kılsın Hakkı ansın
Mihman beklersin gönlü imanla dolu üzerinde yaşasın
Dersin merhametsizi görünce nasıl bu insan gönlü yaralı
Elleri yüzleri alınları imansız nasılda karalı
Yurtları bırakmazsın gelenle sen ey yol öksüz
Açıktır merhametle gelen tüm bağrın düğüm ’süz
Afaklarda nurun Rahmandan ölümsüz
Tütsün üstünde iman merhamet kalmasın kul formül ’süz
Dersin merhametsizi görünce nasıl bu insan gönlü yaralı
Elleri yüzleri alınları imansız nasılda karalı
Rahman göğsün açmış götürüsün kulu istediği yere
Ey yollar istersin kullar üstünde hep secdeye ere
Sizler gönülsünüz ulaştıran senin kıymetin bilenlere
Okşarsın bağrındaki şehitleri her an her gün nuruyla gelenleri
Dersin merhametsizi görünce nasıl bu insan gönlü yaralı
Elleri yüzleri alınları imansız nasılda karalı
Nagah mazlumlar ağlarsa ağlarsın ey yol
Ahın kesilmez mazlumla beklersin kutlu yolcuyu ey yol
Parçalanırken gövden parça parça arkanda oynar elem başrol
Ey yol üstünde Rahman izniyle vardır bir çıkış için yol
Dersin merhametsizi görünce nasıl bu insan gönlü yaralı
Elleri yüzleri alınları imansız nasılda karalı
Kul Mehmet’i çok taşıdın ey yol üstünde derdi ile sırtında
Rabbim nasip etti vardım imana bende senle hafifledim anında
Senin yükünü hafifletemedik biz parçalanırken zamanında
Şimdi binlerce nurdan şehit yatırısın Ziya’sıyla bağrında
Dersin merhametsizi görünce nasıl bu insan gönlü yaralı
Elleri yüzleri alınları imansız nasılda karalı
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Azade: Başıboş
Mihman: Konuk, kalıcı
Nagah: Birden bire, ansızın
Ziya: Işık, aydınlık