.
 
Sonsuzluða uzansa çocuksu hayallerim,
Pýrýl pýrýl, tozpembe bir gökyüzü dilerim.
 
Kader þans eleðini elime tutuþtursa,
Yýldýzlarý ayýrýr, bulutlarý elerim.
 
Sona erse savaþlar, kardeþlik hüküm sürse,
Sevgi hasatlarýndan barýþ dolar kilerim.
 
Boþ kalsa mezarlýklar, þaka olsa ölümler,
Masum bebekler gibi hâlimize gülerim.
 
Umutlar avaz avaz doðum sancýsý çekse,
Beþiðine yatýrýr, ninnilerle belerim.
 
Gönül gözelerimden nur pýnarý kaynasa,
Sýkýntýlarý yýkar, dertleri ütülerim.
 
Yanaðýma al bassa ilk aþkýn heyecaný,
Silinir evvellerim, görünmez ötelerim.
 
Olur ya babam gelse, hasret ile sarýlýr,
Sevincin mendiline gözyaþýmý silerim.
 
Ýlla yaðmur sonrasý, gökkuþaðý altýnda,
Cennetten ödünç ister, annemi sobelerim.
 
Baki bir þiir yazsam vatan, Allah aþkýna,
Tarihten beni okur gelecek nüvelerim.
 
Mücella Pakdemir