ALDIN AKLIMI
Çekip gider
iken aldın aklımı
Kimi deli
dedi kimi divane
Düşündüm
yıllarca bunlar haklı mı?
Kimi deli
dedi kimi divane
Hatıra
geldikçe çağladım coştum
Hayalde
serabın peşinden koştum
Yokluğunda
yıldız Ay’la konuştum
Kimi deli
dedi kimi divane
Bad-ı sabah
canı zamansız vurdu
Gamsızlar
önümde oynayıp durdu
Boşuna
anlattım dertsize derdi
Kimi deli
dedi kimi divane
Halimi
soranlar sırtından baktı
Kime dost
dediysem yalnız bıraktı
Bu çağda
kendine tapanlar çoktu
Kimi deli
dedi kimi divane
Şu bahtsız
başımda eserken yeller
Sine
ocağında savruldu küller
Zamanlı
zamansız konuştu diller
Kimi deli
dedi kimi divane
İkiden
çıkarıp bir ile süzdüm
Cana can
katarken damlada yüzdüm
Sancılı
böğrümü tutarak gezdim
Kimi deli
dedi kimi divane
Ayırdım boş
ile dolu farkını
Tefekkür
ederek geçtim kırkını
Attım omzuma
sevda kürkünü
Kimi deli
dedi kimi divane
Kanmadan
faninin yeşil, alına
Güzel sevdi
isem düştüm yoluna
Salladım
elimi dünya malına
Kimi deli
dedi kimi divane
Tutuştukca dağın karını sevdim
Biriken
zararın kârını sevdim
Nazlı
sunaların arını sevdim
Kimi deli
dedi kimi divane
Her of
çekişim de bağrımı ezdim
Gözlerin
yaşını dideye dizdim
Göstermemek
için yağmurda gezdim
Kimi deli
dedi kimi divane
Zalimi
sevmedim mazlumu tuttum
Dost elinden
zehri bal diye yuttum
Dizimde
yetmişlik yetim avuttum
Kimi deli
dedi kimi divane
Sualim
olmadı cana, canana
Emeğim,
niyetim sevgiden yana
Elimde
olmadan gelmişim hana
Kimi deli
dedi kimi divane
Çiftci babam
ile deryaya daldım
Rotayı
çevirdim vuslata saldım
Sağlara
acıdım ölüye güldüm
Kimi deli
dedi kimi divane
Ahmet
Çiftci 10-05-2016