Vedası buruk bir aşkın hezimetinde,

Yâre rağmen yârin hizmetinde.

Gezsem de bin asır.

Şakaklarıma kan dolasıya denk.

Cenkleşsem de dünümle.

Bilirim ki elbet bir gün yolum kesişecek,

Durmadan kaçtığım ölümle.

 

Oysa bilirim ki,

Hiçbir gece karanlık değildir dünümden.

Ben geceye hapsolmuş bir bülbülüm.

Hiç günışığı yansımadı odama penceremden.

Bir hiç uğruna tükendi koca ömrüm.

Ben ölümden kaçarken aşka tutulanlardanım.

 

Artık tek bir davam var.

Hak aşkıyla dolsun diye gönül heybem.

Ölümü vuslat bileceğim.

Budur son çarem…

 

 

 

( Vuslat-ı Hak başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 23.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu