NE TUHAF
Anlamadım
bir türlü insan mıyız biz neyiz?
Dost bulmak
bu devirde güç diyoruz ne tuhaf
Ayık kafadan
bile ayrılmış erdem feyiz
Çivi çiviyi
söker iç diyoruz ne tuhaf
İt dahi
sahip için ev önünde üşürken
Karınca bir
damlayı cehenneme taşırken
Maymun bile
maymunu okşar iken kaşırken
Biz ocak
söndürmeye öç diyoruz ne tuhaf
Samimiyet
güneşi doğmuyor artık yokta
Milletin bu
gidişat umrun da sanki çokta
Güven
mütemadiyen kaybolmuş bu toprakta
Halimizi
sorana hiç diyoruz ne tuhaf
Ruhunu sürgün
etmiş şehir denen virane
Her köşesi
fırıldak, bir gayrı meşru hane
Açlıktan
mecbur kalıp el uzatsa divane
Çaldığı bir
simide suç diyoruz ne tuhaf
Harami ölse
bile geri de izi kalır
Meraklı ne
ararsa elbet sonunda bulur
İkiyüzlü
otları hayvan koklasa ölür
Tazıya tut
tavşana kaç diyoruz ne tuhaf
Döş durumdan
muzdarib çıkar akar solundan
Hancılar
oyalıyor yolcuları yolundan
Bir yaşlı
bir nasihat uzatsa gül dalından
Onlar eskide
kaldı, geç diyoruz ne tuhaf
Herhalde
kurtuluyor, çeken Dünya’dan fişi
Sağlarını
sorarsan döküldü dili dişi
Halkı temsil
edermiş topu topu dört kişi
Demokrasi
işlesin seç diyoruz ne tuhaf
Ahmet çiftci 25-11-2016