Online Üye
Online Ziyaretçi
Kişi, düşüncesi içine konan totemi son nokta; aynı zaman kişi ruh dünyası içinde de sonun, başlangıcıdır. Kısaca son nokta olan burası kişinin kendi atalarını ve atalar deneyimli olan atalar ruhudur. Yani kişi bu son nokta olan başlangıca atalar ruhunu koyar.
Kişilerin totemi alan etkisiyle kendi düşünce başlangıcına koyduğu bu düşüncesi içindeki kişiler; kendisi için konulan bu imgelerden ötürü kişi ile imgeleri örtüşen bir denk gelme içinde olurlar.
Böylece kişi imgeleriyle kişi düşüncesinin sürtüşmelerinin odağında oluşan yığılma kişinin kendi kişisi minnetini ve mihneti olmakla dışta totem grubunu saygılama, dönüşünü ortaya koyar. Kişi yığılmanın islimini atar. Bu sosyal engelli (fren etkisi) ruhsal dünyada olumlu denk düşmeler olduğu kadar da ruhsal arızaların da (fhastalığın da) kaynağıdırlar.
Böylece az çok kendi kendisine olan çığlama düşünmesinde kurtulan beyin; atalar ruhunu saygılamakla kendi istikrarını, kendi huzurunu bulmuş olur. Atalar ruhunun konduğu bu nokta, önceyi ve sonrayı ayırıp önceyi, sonrayı anlam eder.
Atalar ruhunun öncesi olan nokta evrensel ruha atlayış noktasıdır. Buraya daha sonra köleci sisteme özgü inşacı dinlerin ve dini duyuşların ön envanterleri yerleştirilecektir.
Totemi atalara dek söylemlerin içlerinde totemdi geçmişin olup biten süredurum anıları gizlenirler. Gizlenen bu tabuları ile atalar ne yapacaklarını bilirler. Bu gizil süredurum içinde atalar ve atalar ruhu kendi totem kişilerini korur. Gözetirler.
Ve atalar bu gizil gücün içindeki sosyal bilinci ve sosyal zekâyı kendi totemi kişilerine geçirirler. Geçişen grup ruhu o kişilerin kendilerine göre yönelimli olmalarını sağlayacak bilinçlendirmelerdir.
Atalar anı güçlerini grup ruhu olmakla torunlarına geçirirler. Bu türden sosyal güç aktarımlarının yapılması, en az iki tür yolla olası olmaktadır. İlki gözlemci olunan sosyal yansımalı manyetik davranışla olurken ikincisi sözlerle olmaktadır. Böylece atalar deney ve tabularını kedi torunlarına aktarım yaparlar.
Bu aktarımlar kişilerin gözetmesi gerekenler ve kişilerin düşünmesi olurlar. Kişilerin eline verilen bu öznel manalı totemi düşünmelerin kendi süreçleri ortam içindeki kendi atalarının gözetiminde olmaktadır.
Atalar gözetimi içinde olan mana, ataların eliyle yönetilir. Ve yine bu süreç tutumları atalar eliyle adresle nişin mana güvencesi içinde olması sonrasında; bu adresler kişilerini mutlu kılar. Yine bu adreslerin pusula olması kişiyi kaygıdan arındırır. Kişileri düşünce tedirginliğinden uzak kılar.
Bu tutum ortamı, totemi grup kişilerine istikrarlı, karalı bir sağlama yapmalarının, huzur edilişidir. Grup huzur edilmeyi, totemi simge üzerinde sentez ve çevrimli, mana düşüncesi yapmaktadır.
Mana tekil ve tükeldi izlenimlerle; ataların sağladığı deneyci yaşantılar girişmeli olmakla bilinen, özne güvenli adreslerdi. Bu adreslerle sağlanan mutluluklar da totemde ökülte edilir. Bu ökülte edişler, nicelim vermesiyle; şimdi içinde de etkili olmasıyla sürüp giden bir devam ediş, olması istenmektedir.
Bu türden alan etkili sosyo öznel yansıtmalar, bir simge; bir sembol üzerinde eşletilirler. Bu eşlenişlerin duygusal manalı çevrimleri olan tutumları da alan içinde anlamlı girişmeler yapmaktadırlar.
Totem, bu gizemiyle sosyal alanın çekim merkezindedir. Totemin merkez ağırlığı fetişi bir dokunulmazlıktır. Totemin fetişti bir yansıma ve yansıtma yapması demek; totemden sosyo özneli mananın etkili kaynağını; oluşturmak demekti.