SEVDAYI
ARAYAN GÖNÜL
Yıllarca dolaştı, durdu,
bu gönül
Kaç sene, kaç mevsim, bir mecnun gibi
Yanıp yanıp oldu, bak! Bir avuç kül
Kimseye yâr, edemedi, bu kalbi..
Kâh kalabalıkta, kâh sakin yerde
Çekmişti hep, gözlerine,
bir perde
Seninle düşmeden, aşk denen derde
Olmadı kimseye, yürek sahibi…
Bazen gezdi, cadde sokak, umarsız
Hayatı yaşadı, böyle kumarsız
Gönül yaraları, derin tımarsız
Hiç
bağlı kalmadı, sevdaya tabi
Ne çifte kumrular, ne uçan kuşlar
Yalnızlık içinde, efkarlı başlar
Değişmez mevsimi, hükmeder kışlar
Sevemedi gitti, cananı harbi…
Aşkı kimde, nerde, nasıl bulacaktı?
Bir adresi olsa, kapı çalacaktı
Ömür boyu aşka, bağlı kalacaktı
Yıllar sürükledi, bir yaprak gibi
Yolculuğa çıktı, umuda dair
Yıllarca yürüdü, yolda ve sair
Vefayı ararken, oldu bir şair
Şiirleri, kederinin, sebebi…
03. 06. 2010