Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir
fotoğraf karesinde
Tebessümün
yayılıyor yanaklarına
Saçların
cihanı omuzluyor
Öldürücü
bakışlarından geçiyor ömür
Gözlerin
bambaşka dillerde konuşuyor…
Utanıyorum
aslında biraz
Senin
memleketinde ki kıştan
Buralarda
ki sıcaktan
Ve senin karşında
öylece
Şiirlerle
baştan çıkmaktan…
Öyle derin
bakıyorsun ki
Ellerinde
dört mevsim
Eskiyor
çiçekler
Evinin her
köşesinde parmaklarının izi.
Biliyorum
Ayakların
öteden beri
Hep çok
sever denizi…
Dudaklarında
âlem şiire susar
Tam
karşında elleri pençe durur avuçlarım
Ne diyor gözlerim
diye sorarsan
Mahzunluğunu
gözyaşıyla gölgeler
Bağrımı
delip geçerken
Aşk dolu
mimiklerin…
Kelimeler
girift bilmece olur
Dudaklarına
susar tam bin asır
Kıvrılır
kirpiklerimizde
Hesabı
ödenmemiş eksiklikler
Ve
içimizden geçip gider göç mevsimleri
Gülüşlerinin
üstüne…
Belki bir
şiirle ölürüm dizlerinde
Bütün kötü
alışkanlıklarım
Seninle son
bulur
Kim bilir
Birlikte
ölürüz
Ben zaten
bu evrenden değilim
Benimle gel
sevgilim…
Âdem
Efiloğlu