Allah’ta yokluðumuz paha biçilmez niyet,

Kul olana mükâfat, hiç olur mu eziyet.

Kim zararda söyleyin, ettiði ibadetten,

Kazanýr insan olan, elbet iyi niyetten.

Ýbadetin özüdür, etti isen tefekkür,

Ne mutlu Müslümaným, böyle nimete þükür.

Rehberimdir Muhammed, yolunda koþtuðumuz,

Sancaðýnýn altýnda, engeller aþtýðýmýz.

Rahmetiyle can bulur, þu evrende her masum,

Yürek yanýp tutuþsun, ol Halik ’ten öyle um.

Huzurun merkezidir, secdeye varýþlarýn,

Rýzanýn anahtarý, kullukta yarýþlarýn.

Bir dua tercümesi, avuçlarda ihtiram,

Sadece ona ait, en mükemmel intizam.

Rahman’ýn hissiyatý, katýksýz zikirdedir,

Varlýðýnýn izleri, elbette fikirdedir.

Müminlerin vasfýdýr, sorgusuzca itaat,

Böylece sökün tutar, hem cerahat hem bi’dat.

Can deðer yüreðime, Allah’ý andýðýmda,

Ayaklanýr uçarým, meþk ile yandýðýmda.

Sýrrýnda ki sýrdadýr, þifrelerin çözülmez,

Ne kadar seyyah olsan, izni yoksa gezilmez.

Âdemin dilindeki, Rahman’a kulluk akdi,

Ömür gelip geçiyor, daha gelmez mi vakti.

Âdem Efiloðlu