Sen düþünce aklýma bir garip oldum yine

Unuttuðum dünyayý, sevebilmek istedim.

Akýl pespaye oldu, tarumar kaldým yine,

Þu caným sýkýlýnca, sövebilmek istedim.

Tam kalbimin üstünde, o yazdýðým sýrdasýn,

Tarifi yapamam ki, dedim bi huzurdasýn,

Ýnan ki her anýmda, nerde  desem ordasýn,

Daha büyük harflerle, yaðabilmek istedim.

Uykulara gelirsen, rüyalarým taçlanýr,

Sevdaya düþen yürek, söyle neyle suçlanýr,

Ah þu Âdem derdini, diyemez de içlenir,

Ýçimdeki hüsraný, kovabilmek istedim.

Âdem Efiloðlu