Her dem aynı dala konan bülbüle
Acı bir diken batar gül incinir
Yârin kıskanarak baktığı göze
Kirpik ah edip düşer göz incinir
Yar ile konuşsak sessiz diz dize
Ayrılık yol bulur gönülden göze
Sitemli bakışa değmeyen söze
Boş övgüler dizilir dil incinir
Bir ateşin var ki yakmaz üşütür
Bir nağmenden çok sitemler işitir
Bitti sabır vuslat ne dem yetişir
Dokunduğun yer yanar ten incinir
Akarsın herkesin düştüğü sele
Damlan düşmez aşkın yunduğu göle
Yıllardır yağmurun değmeyen çöle
Sert vurur seher yelin kum incinir
Kantarla tartıp sözü de heceyle
Nedamet gelir sözün gittiğiyle
Huşu ile dinle aşk ile söyle
Ölçüsüz olur sözün kul incinir
Visale erse âşk ile firakin
Yâr ile hakikat bulur sözlerin
Lâl’ken gümana gark olan dillerin
Zehirli bir ok olur yâr incinir
Cânân hep var idi cânın yok iken
Var olmak nasıldır bilmiyor iken
Bütün yollar O’na çıkıyor iken
Cânân’a gadretme ki cân incinir
Ol der kainata sana oldurur
Kendi sever yetmez ele sevdirir
Ol cennetinde Cemal’e erdirir
Ayrı düşme Hüda’dan âşk incinir
bî-Vefa bu yol bî-misl ü bahadır
Çok mihnetler çekilse de sezadır
Tükenirse sabrın, ardı cefâdır
Yönün geriye döner yol incinir
(
Aşk İncinir başlıklı yazı
bî-Vefa tarafından
26.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
