Şiir
ISLAK
Yağmur yağar,sen ıslak her şey ıslak
Seni bekleyen ben daha ıslak
Yaşayanlar ölü sever
Ölülerse toprak.
Yalnızım bir saçak altında
Bir ihtimal kadar yakın şu an aşk,
Kavuşmak kadar uzak
Hoş çakal dönersem bir gün
Seni almaya
Zincire vurulmuş ölüm kadar,
Sessizliğin koynunda.
Siyah saçlarının kokusunda
Çıplak bir şiir bırakarak
Yağmurlara,
Bir tek yağmur ve gece kalır
Şimdi bana.
Korkarak değil acı çekerek ölürüm,
Yavaş yavaş
Ayarlanmış zaman çalıntısından
Sıyrılarak
Gözlerin kadar kibar ve
Budaksız
Bir hatıra bırakarak.
Ne söylediysem aldırma
hep kendimi kandırdım
Seni avutmakla.
Her yağmurda yeniden yenilendim
Bir siyah etek insafının
Zehirli şehvet arzusuyla.
Çıplak ayaklarla kalmışım bitmez rüyada
Kurumuş bir gül gibi resimlenmişim duvara
Kımıldamadan bekliyorum gölgeden
Silüetini.
Ela gözleriyle göz kırpar gece
Ama ben görmemeliyim seni
Açma perdeni
Ellerim ıslak,gözlerin ıslak
Ve üşüyorum kırılgan bir umutla
Orda dur ve sar beni.
İçinden merhamet et bir dilek tut
Ben anlarım ve rahatlarım… Anla
Bana siyahı ver sana eflatun
Ağırbaşlı yağmurların ıslattığı
Kaldırımların
Bu tenha sokaklarda bu kuytu köşelerde
Pazar ayincileri önünde soyunan
Örtünmek için dua bekleyen kadın
Bakire zaman müşterisidir
Aşk acısının yitiğidir.
Abdurrahman ÖRNEK
(
Şiir başlıklı yazı
Abdurrahman tarafından
2.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
