Acaba bizim halimiz körler sağırlar birbirini ağırlar mantığı ile ne görebiliyoruz olanları nede duyabiliyoruz onca feryatları. Menfaat olgusu yüreğimize bu kadar nakış nakış biçimsiz kurgusuz anlamsız nasıl ördük, hatta örülmesine nasıl izin verdik anlamış değilim! Abartıdan da öte, öteler ötesi ben benim olsun başkasının olmasın mantığını ne ara kalbimize kurşun gibi sıkarak, içinde bu acıyla yaşamaya katlandık onu da bilmiyorum!
Zihnimizi derinliklerini
boşluklarını, nasıl bu kadar anlamsızlıklarla doldurduk, kim bize anlamsızlığın
güzel olduğunu söyledi ve biz bunlara nasıl inandık! Bizleri merhametten kim
ayırdı? Merhamet olmadan, nasıl bu acıların
içinde yaşıyoruz, yaşanmasına nasıl izin veriyoruz bilmiyorum! Etrafımıza
bakarken savaş kan gözyaşı bu kadar dolu iken, yüzbinlerce insan görmemezlikten
duyumsamazlıktan gelmesi, felaketimiz olacak bunu da mı bilmiyoruz
hissetmiyoruz?
Var olmak ya da olmamak,
bu kadar ucuz mu? Para her şeyi çözer mi? Para her şeyi satın alır mı? Bu
soruların cevabı Osmanlı zamanında olsaydı hayır olacaktı, ama günümüzde bunun cevabı maalesef evet olarak karşımıza
çıkıyor! Allah insanın gönlüne bu kadar
vahşiliği yüklememiştir, bunu kendimiz bilerek seçerek kendi gönlümüze
işlerken, cehennemden kombine biletler kazanıyoruz haberimiz yok!
Âlemlerin Rabbi yüce Allah, haşa haşa dünya işine karışmasın,
ahiret âleminde bize karşılıksız cenneti versin diye yaşanılacak bir dünya ve
düşünce yaşama tarzı da yoktur. Tamam, Âlemlerin Rabbi seçmede seçilmede kabul
etmede bizleri özgür bırakırken, en güzelini almamızı yanlış olanı düzeltmemizi
de istediğini bize Nurdan Kitabımız Kur’an’da Nur Nebi aracılığı ile bildirirken,
bizlerin hala yanlışa koşmamızın bir izahı açıklaması olabilir mi? Karşımızda duran ve kral ilan ettiğimiz
kişiler görmüyor musunuz çıplak, çırılçıplak duruyor, bari kral çıplak
diyemiyorsak, bizler niye onun gibi çıplak olduk? İman takva elbiselerini neden
çıkardık? Tarihte takva ve iman elbisesini çıkaranların hayatını
rezilliğini açın okuyun, ya da bir mezarının başına gidin gönül kulağı ile
cehennemde yerini görürken feryadını telaşını duyun hissedin! Rabbim yar ve
yardımcımız olsun kardeşlerim. Selam ve dua ile.
Mehmet Aluç