BANA DEVRETTİ
Mutluluk
satardı, yaralı gitti
Sen, sen ol
kimseyi kırma demişti
Seksen
senesini bana devretti
Kirpiye
yavrusu sırma demişti
Sela
okunurken daha bebektik
Dikenli
yollara muhabbet ektik
Ne çektiysek
şayet bu dilden çektik
Sırrını yâd
ele verme demişti
Demlen meyen
gönül affetmez gafı
Üç günlük
dost ile sık tutma safı
Arif
dergâhında esirge lafı
Destursuz
mevzuya girme demişti
Amacın “Hak”
ise ara bulursun
Sürüye
girersen sürü olursun
Ezilir,
çiğnenir; altta kalırsın
Yolun
ortasında durma demişti
Unutmadı evlat ahiri, sini
Taşıdı ömrünce nurlu tepsini
Ne söyledi isen tuttu hepsini
Düşene, bir de sen vurma demişti
Yörüngede
dönen bir garip nas,sın
Gözlerin
konuşsun yüreğin sussun
Dört mevsim
ayağın toprağa bassın
Hayali
yükseğe kurma demişti
Çiftci baba
işte, çiftçi aklıdır
Baktığı
gözlükten herkes haklıdır
Sevginin
büyüsü kalpte saklıdır
Sade yaz, kimseyi
yorma demişti
Ahmet Çiftci 14-06-2017