Bir sonbahar, sendin gönül telaşım.

Eyvah! Dedim, yandı akılsız başım.

Dinmez oldu gözümden akan yaşım.

Deli gönül aşka düştü, neyleyim.

 

Bahar bitti, bir solukta geçti yaz.

Sevda çile, umutlar kıştan ayaz.

Siyah saçlar artık beyazdan beyaz.

Güller soldu, bülbül sustu, neyleyim.

 

Eylül geldi canlandı bak anılar.

Her sonbahar gizli aşkı yeniler.

Bitmez oldu dilimdeki haniler.

Hüzün dağım yine coştu, neyleyim.

 

Yıllar geçti, habersiz koydun beni.

Hasta düştüm ecel yokladı canı.

Sonbaharda özlem sardı her yanı.

Issız sahil hüzün kustu neyleyim.

 

Zor olurmuş sonbaharın sevdası.

Ağlamanın hiç olmuyor faydası.

Kanla doldu gözlerimin perdesi.

Yandı sinem, gönül pustu, neyleyim.

 

Poyraz eser, gazel düşer bağlara.

Bulut konar yüce yüce dağlara.

Ulu Tanrı ömür versin sağlara.

Eylül ayı bana küstü, neyleyim.

 

Yoksul Macit, çok çekti aşk elinden.

Bir gül sevdi alamadı dalından.

Zalim Selda, hiç anlamaz halinden.

Ondan önce kalbim boştu, neyleyim.

Bu aşk beni zora koştu, neyleyim.

 

 

Mehmet Macit

10.09.2017

Dikili/İzmir

 

( Neyleyim… başlıklı yazı mucit55macit tarafından 16.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu