biliyorum
için bile titremeyecek bunları okurken
kelimelerimin alnından falan da öpmeyeceksin
ama işte
belkilerle ve keşkelerle geçiyor hayat
zaten çok sustum bu aralar
ve sustukça da tepeme çıktı, dilimin ağıt makamındaki çığlığı
üslupsuzca gözlerime değen hatıraları saymıyorum bile
hem
nezaketsizce saldıran öfkelerime inat
yol yordam bilmeyen cümlelerim tutuyor eteklerimden
-d'üşüyorum, tut kalbimin ellerini
kızıla çalan gözbebeklerimin tek suçlusu bendim oysa
anlamsız bir bakışa kalbimi yasladığım günden beri
göğsümde biriktirdiğim hüzünlerin ayrıntısındayım bugün
tekil yaşayan kalbimin çoğulluğunda
avuçlarına dokunan dualı parmaklarıma nispeten
adressizliğinden geri dönen tebessümlerimin gafletindeyim
sen ki şevkatsiz yanınla gezinirken sözlerimde
ebabilin kırılgan kanadında, her gün kefensiz gömülüyorum ben
bi-r türlü
içine sindiremeyen rüzgarlar geziniyor ayak uçlarımda
ve içim sıkılıyor
tüm evrenin ayıplayan gözlerine
-ki biz, yağmurda koşturan çocuklar kadar masumduk
emel güneysu
(
Düşüyorum Tut Kalbimin Ellerini.. başlıklı yazı
güney-su tarafından
3.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
