Bilmeceler
Yar ağzından duysaydım bir kere sevildiğimi.
Varsın ölüm fermanım olsaydı o sözler.
Ben o yarin gülüşünde saklıyorum dört mevsimi.
Aklımın odalarında beynimi kemiren bilmeceler. Onunla anlam bulan, onsuz muamma olan,
O kahrolası bilmeceler.
Ah onlarla başım dertte.
Özlemi büyürken sevgilinin içimde.
Çaresizliğime dudak büküyor mesut günler.
Lal kesiliyor her zulmün ardında koca ahali. Koynuna aldığından habersiz onca vebali.
Şahitti oysa yeryüzü sevgiliden gelen her zulme.
Şahitti asuman, döktüğü gözyaşlarından belliydi.
Anlaşılmaz olmanın o acı bilgeliğinde.
Bekliyorum gelecek güzel haberleri.
Şaşıyorum hala giden sevgililer ardından.
Nasıl oluyor da hiçbir şey yokken terk edilen oluyor sevenler.
Ah o bir daha dönmeyecek olan gemiler.
Limandan kalkarken içimde depremler oluyor.
Onu kaybettiğimi anlıyorum.
Dönmeyecek artık tamamen eminim.
Hüznüm sırtımda kambur.
Altında kalıyorum her hain düşün.
Dedim ya kaybettim.
Ne yapsam faydasız.
Yüreğimde o eşkali belirsiz aşk.
Artık beklemiyorum güzel haberleri.
(
Bilmeceler başlıklı yazı
Mecaz Adam tarafından
31.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
