Issız Uyanış
Bir ürperti gibi yaklaşıldı
Dünyayı son kez sessizce öptü
Gül kokuları sardı vücudunu
Artık sonsuzluğu hayal etmeliydi
Rüzgar son kez saçlarını okşadı
Ilık bir nefes gibi içinden geçti
Elleri hafifçe sallandı, dili kurudu
Kulağında hışırdayan yapraklar
Yıldızlar gözlerinde yansıyordu
Ve ruhu yay gibi gerildi
Kanatlarını hızlıca çırparak
Sessizce topraklardan uçtu semaya
Sanki sıcacık yuvasına uçuyordu…
(
Issız Uyanış başlıklı yazı
Mikail Dede tarafından
12.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
