* SEN MAVİ GÜVERCİN *

     Sen ey benim kokladığım gül!
     Ve dudaklarımda söylediğim şarkı
     Verdim yüreğimi sana
     Narınla vurma beni.
     Söyle yalan mıyıdı
     Yüzüme gülen yüzün?
     Nereden bilirdim acımazsızlığa dönmüş sırtını.

     Şimdi paramparçayım bilemezsin
     Seni ilk öptüğüm o büyülü limandayım
     İçimde biriktirdiğim hasreti dalgalara bırakıyorum
     Öylesine dalmışım ki
     Uçarak denizleri sana gelmek istiyorum.

     Çoktan unuttum gözlerinin rengini
     İçimde bir ışık vardı söndü gitti,
     Sen, Mavi Güvercin
     Anladım ki, dönmeyeceksin
     Islanırdı kanatların bu sularda bir zamanlar
     Aylardan mayıstı son buluşmamızdı seninle
     Şimdi ne sen,ne ben varım bu kıyılarda
     Bırak beni gideyim
     Bir gün  ararsan bir şiirin dizesinde beni
     Bir geminin güvertesinde,bir kadeh şarabın 
                       yudumunda beni düşün.
     Artık beni bekleme pencere camında
     Ürküttüğün o kuşlar uçtu gitti dönmeyecekler
     Hadi, sana güle güle uğurlar olsun
     Cüzdanımda senden kalan eski bir resim
     Ve ellerimde yarım kalmış bir beste,al hepsi senin olsun.

     Nuri   Dağdelen
     Özdere-İzmir

( Sen Mavi Güvercin başlıklı yazı Öz tarafından 23.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu