Düşle aşk, bestesiz bir sözdür hülyalı gecelerde; bu kaçıncı sensizlik, yüreğimin kuytusunda her dem olmayabilir insan, bir başkasının sırrına aşina; şimdi, babil'in vadisiyim, nefesim kesilmiş, adımlarım ürkek limanları unutulmuş, eski bir gemi gibiyim, dalgalarla boğuşan yüzüne çoktandır dokunamadığım ne kadar seni özlediğimi, bir anlasana...
Bu kentin tenha sokakları, karanlıkla buluşan gece yüz vermeyen bir uğultunun hışmındayız çılgın gülüşlere açılan eteklerin, sevdalı övgülerde dikkat! katran karası bir leke buharlaşıyor teninde inleyen bir şarkı gibisin, efendilerin gizemi dökülür üstüne
Sen, bir anka kuşun sesiyle bana yaklaşan aşk! yüreğinle ruhumdaki perdeyi çıkar, okşa ellerinle çöz, tüm yelkenlerimi, troyu rüzgârlarına bırak mor bir karanlıkta gel bana, o çocuksu adımla çağır beni aceleci olma, çiğ düştü geceye, o sevda sokağında.
Düşlerin bir başkasında; ama ağlayan sensin içinde vazgeçmedin sevdiğinden; ılıman bir iklim oldu gövden gözlerine perde inmiş, o gölge senin değil dedim ya her kötülüğün, hükmü kendinedir nefsine hep yakın durur kaleşliğin gördüğün bu sevgilere rağmen körsen, aşk da kör, sen de körsün.
( Bu Kaçıncı Sensizlik başlıklı yazı Öz tarafından 26.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
