Geçtiðimiz hafta ÝHH(insani yardým vakfý) öncülüðünde Avrupa’dan “Filistin’e yol açýk” adý verilen bir yardým konvoyu yola çýktý.
Yardým konvoyuna her ülkeden katýlanlar oldu.
Katýlanlar arasýnda her kesimden insanlar vardý.
Türkiye’den de katýlanlar oldu.
Büyük bir araç konvoyu oluþtu.
Konvoy Filistin sýnýrýna kadar zor da olsa ulaþtý.
Görüldü ki Filistin’e yollar öyle hiç de açýk deðilmiþ.
Duvarlar, tel örgüler vb. engeller.
Asýl önemlisi de bürokratik engeller.
Görüldüðü gibi yol açýk diye gidenlerin baþlarýna taþlar yaðdý.
Sopalar indi.
Kýsacýk yollar varken nereler dolaþýldý.
Yollarýn ne kadar açýk! Olduðunu televizyonlardan izledik.
Filistin yollarýnýn açýk olup olmadýðýný bilmiyoruz ama Gazze’nin açýk hapishane olduðundan eminiz.
Milyonlarca insanýn ufacýk kara parçasýna sýkýþtýrýldýðýndan da.
Ýnsanlýðýn gözü önünde aç susuz býrakýlan bir Gazze halkýndan da.
Ýnsan haklarý þampiyonlarýnýn saðýr sultanlarý oynamasýndan da eminiz.
Peki, Filistin’e yollar kapalý mý?
Kapalý olmasa zaten böyle bir giriþime ihtiyaç olmazdý.
Bu giriþimin amacý da açýk hapishane haline gelen Gazze halkýnýn yaþadýðý dramý anlatmaktý.
Gazzelilerin unutulan dramýný uluslararasý kamuoyuna taþýmaktý.
Ýsrail’in insan haklarý ihlallerini gündeme getirmekti.
Gazze’ye uyguladýðý acýmasýz ambargoyu delmekti.
Bir nebze de olsa dünya gündemine sokabilmekti.
Sonuçta az da olsa istenen oldu.
Peki, çözüme katkýsý oldu mu?
Olacaðýný hiç sanmýyorum.
Ýsrail durdurulmadýðý müddetçe bu mümkün de deðildir.
Sembolik olarak da olsa bu giriþimle belki de ambargo delinmiþ oldu.
Tabi ki bu durum Filistin’e yolun açýk olduðu anlamýna gelmiyor.
Bu giriþimle Gazze’de geçen yýl Ýsrail’in uyguladýðý vahþi soykýrým ve katliamlar tekrar hatýrlatýlmýþ oldu.
Evleri ocaklarý baþlarýna yýkýlan insanlara sembolik de olsa yardým götürüldü.
Dünya kamuoyunun dikkati nazarý Gazze’ye celp edilmeye çalýþýldý.
Hepsi o kadar.