Aşkın Şehri İzmir
Denizin dansını izlerim Kordon boyu
Havada martılar denizde balıklar
Kenarda ben, aklımda can
Çingene kızlar çiçek satar sevdalılara
Gevrekçiler ekmek parası telaşında
Gün batımını izler kalabalıklar
Kimi dalar gider Karşıyaka vapurlarıyla
Kimi martıların kanatlarında uzaklarda
İzmir
Aşka davet edersin
Bahar düşmeden papatyaları düşürürsün kırlara
Çocukların ellerinde uçurtmalar
Papatyalardan fal tutar âşıklar
Çiçek açarken Kara Fatma Dağı’nda
Dalgaların köpüğünde beyaza boyanırım
Resmini çizerim iskelede boydan boya
Sokak çalgıcıları melodiler mırıldanır
Batan günün denizdeki son dalgasında
Notalarında kaybolurum
Saat Kulesine sevdalı bakışlarımda
Akşamın gizemli saatleri
Çeşme’de dolunay düşer denize
Yakamozda şehrin ışıkları
Hasret vurur kumlara
Kapıları ardına kadar açıktır gurbetin
Acıların izleri yüreğindedir gidenlerin
Bir âşık yarini bekler
Özlemini çeker bakışlarında
Bir ana oğlunu özler
Bir oğul gurbet çeker bakışlarında
Agoranın küf kokan buhranlı havalarında
Yorgundur Kemeraltı’nda kaldırımlar
Bir kadın mendilini düşürür Kızlar Ağası Hanında
Uzar gider Kestelli’ye adımlar
Agoranın asırlık duvarlarında
Ezberimdedir her taşın motifi
Parmak izlerimi ararım her karede
Bir bakış yakalarım
Tar-u mar olmuş penceresinin önünde
Masalsı bir hikâyedir
Kadifekale’den uzanan tüneller
Al yıldız çekilir göndere
Kahramanlık türküleri yükselir Agoraya
Güvercinleri sefere çıkar tepelere
Hayallerimin peşine düşerim sabah ezanıyla
Güneşin gülen yüzü yüzümde
Bir başka okşarsın tenimi ılık nefesinle
Mordoğan’da yakalarım hayallerimi son demde
Bir adam uyumuş Konak Meydanında
Bir diğeri Asansör’de çöp toplar umuda
Bir çocuk terk edilmiş ara sokaklarda
Bir ses haykırır
Yarim nerede İzmir?
Güneşin batışı doğuşu bir
Gümüldür’den bir selam gelir
Sahilde kızlar
Buluta düşer serin yazda umutlar
Teleferikten bir bakış sana
Büyülüyorsun gözde seyri,
Bir değil bin söz yetmez anlatmaya seni
Şiir yazar şair
Bir beste İzmir’e
Bir güzel resim tuvaline
Güzelbahçe, İnciraltı
Alsancak, Foça
Balıklar coşar rakı sofrasında
Peynir bir yanda
Şair okur şiirini dalgalara
İşte bir beste daha sana
“İzmir’im, kibar yârim
Sazımın teli
Düşlerin şehri aşkın alfabesi
Sen yüreğimdesin
Yüreğim sende
Aşkın şehri İzmir’im”
Sevda çiçeklerinle, deniz kokulu havanla
Suyunla, toprağınla
Seni tanımayanlara
Çık gökyüzüne, gülümse bir daha
Nevim Karahan
İzmir / 2006
(
Aşkın Şehri İzmir başlıklı yazı
Nevm Karahan tarafından
23.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
