ALLAH’A ULAÞMAYI DÝLEMEYENLERÝN ÝBADETLERÝ;

NAMAZ ÝBADETÝ;

107/MÂÛN-4: Fe veylun lil musallîn(musallîne).

Ýþte o namaz kýlanlara yazýklar olsun.

107/MÂÛN-5: Ellezîne hum an salâtihim sâhûn(sâhûne).

Onlar ki, namazlarýndan gâfil olanlardýr.

ORUÇ ÝBADETÝ;

Eðer oruç, tutan kiþiyi emanete hýyanetten ve yalan söylemekten alýkoymuyorsa, sabahtan akþama kadar aç kalmasýna Allah’ýn ihtiyacý yoktur.

( Hz. Muhammed.s.a.v.)

4/NÝSÂ-58: Ýnnallâhe ye’murukum en tueddûl emânâti ilâ ehlihâ ve izâ hakemtum beynen nâsi en tahkumû bil adl(adli), innallâhe niýmmâ yeýzukum bih(bihî), innallâhe kâne semîan basîrâ(basîran).

Muhakkak ki Allah, emanetleri sahibine teslim etmenizi ve insanlar arasýnda hakemlik yaptýðýnýz zaman adaletle hükmetmenizi emreder. Muhakkak ki Allah, onunla (bununla) size ne güzel öðüt veriyor. Ve muhakkak ki Allah, en iyi iþiten ve en iyi görendir.

6/EN'ÂM-31: Kad hasirellezîne kezzebû bi likâillâh(likâillâhi) hattâ izâ câethumus sâatu bagteten kâlû yâ hasretenâ alâ mâ farratnâ fîhâ ve hum yahmilûne evzârehum alâ zuhûrihim, e lâ sâe mâ yezirûn(yezirûne).

Allah'a mülâki olmayý (ölmeden evvel, dünya hayatýný yaþarken ruhunu Allah'a ulaþtýrmayý) yalanlayan kimseler hüsrana düþtüler. O saat aniden onlara gelince, sýrtlarýnda yüklerini taþýyarak: “Orada (dünyada) aþýrý gittiðimiz þeyler üzerine (günahlar sebebiyle) bize yazýklar olsun.” dediler. Yüklendikleri þey ne kötü, (öyle) deðil mi?

HACC ÝBADETÝ;

Yunus der be hey hoca,

Ýstersen var bin hacca,

Hepsinden de iyice,

Bir gönüle girmektir.

2/BAKARA-198: Leyse aleykum cunâhun en tebtegû fadlan min rabbikum fe izâ efadtum min arafâtin fezkurûllâhe indel meþ’aril harâm(harâmi), vezkurûhu kemâ hedâkum, ve in kuntum min kablihî le mined dâllîn(dâllîne).

Rabbinizden fazl istemeniz size günah deðildir. Artýk Arafat'tan akýn akýn geldiðiniz zaman Meþ'aril Haram'ýn yanýnda Allah'ý zikredin. Ve sizi hidayete erdirdiði þekilde siz de O'nu zikredin. Ve siz ondan (hidayetten) önce ise, elbette dalâlette kalanlardandýnýz.

Ýnsanlar delilleriyle, yani MÜRÞÝD’leriyle hacca giderler. Ve haccý Ekber Mürþidsiz yapýlamaz.

KUR’AN OKUMAK;

Onlar Kur’an okurlar ama Kur’an kursaklarýndan geçmez. Kur’an’ý anlamayanlar Allah’a likayý inkâr edenlerdir.

Ýnsanlar Kur’an’ý kerimi sese dönüþtürmüþler, Kur’an’ý kerimi arapça yüzünden okumaya indirgemiþler.

Lâfzý muhkem yalnýz, anlaþýlan, Kur’an’ýn;

Çünkü kaydýnda deðil hiç birimiz mananýn.

Ya açar Nazm-ý Celil’in, bakarýz yapraðýna,

Yahut üfler geçeriz bir ölünün topraðýna.

Ýnmemiþtir hele Kur’an, bunu hakkýyla bilin!

Ne mezarlýkta okunmak, ne de fal bakmak için.

Mehmed Âkif Ersoy

10/YÛNUS-78: Kâlû e ci’tenâ li telfitenâ ammâ vecednâ aleyhi âbâenâ ve tekûne lekumel kibriyâu fîl ard(ardý), ve mâ nahnu lekumâ bi mu’minîn(mu’minîne).

Dediler ki: “Babalarýmýzý üzerinde bulduðumuz þeyden bizi çevirmek için ve yeryüzünde büyüklük (üstünlük, saltanat) sizin olsun diye mi bize geldiniz? Ve biz siz ikinize îmân edecek (inanacak) deðiliz.”

18/KEHF-103: Kul hel nunebbiukum bil ahserîne a’mâlâ(a’mâlen).

De ki: “Ameller açýsýndan en çok hüsrana uðrayanlarý size haber vereyim mi?”

18/KEHF-104: Ellezîne dalle sa’yuhum fîl hayâtid dunyâ ve hum yahsebûne ennehum yuhsinûne sun’â(sun’an).

Onlar, dünya hayatýnda amelleri (çalýþmalarý) sapmýþ (kaybettikleri dereceler, kazandýklarý derecelerden daha fazla) olanlardýr. Ve onlar, güzel ameller iþlediklerini zannediyorlar.

18/KEHF-105: Ulâikellezîne keferû bi âyâti rabbihim ve likâihî fe habitat a’mâluhum fe lâ nukîmu lehum yevmel kýyameti veznâ(veznen).

Ýþte onlar, Rab'lerinin âyetlerini ve O'na mülâki olmayý (ölmeden evvel ruhun Allah'a ulaþmasýný) inkâr ettiler. Böylece onlarýn amelleri heba oldu (boþa gitti). Artýk onlar için kýyâmet günü mizan tutmayýz.

SALÝH AMEL ( NEFS TEZKÝYESÝ );

Mürþidin önünde tövbe edip tabi olmadan hiç kimse salih amel iþleyemezler. Salih amel insanlara yapýlan iyilik deðildir. Salih amel Allah’ýn zikriyle nefis tezkiyesi ve tasfiyesi yapmaktýr.

25/FURKÂN-70: Ýllâ men tâbe ve âmene ve amile amelen sâlihan fe ulâike yubeddilullâhu seyyiâtihim hasenât(hasenâtin), ve kânallâhu gafûren rahîmâ(rahîmen).

Ancak kim (mürþidi önünde) tövbe eder (böylece kalbine îmân yazýlýp, îmâný artan) mü'min olur ve salih amel (nefs tezkiyesi) yaparsa, o taktirde iþte onlarýn, Allah seyyiatlerini (günahlarýný) hasenata (sevaba) çevirir. Ve Allah, Gafur'dur (günahlarý sevaba çevirendir), Rahîm'dir (rahmet nuru gönderendir).

48/FETÝH-10: Ýnnellezîne yubâyiûneke innemâ yubâyiûnallâh(yubâyiûnallâhe), yedullâhi fevka eydîhim, fe men nekese fe innemâ yenkusu alâ nefsih(nefsihî), ve men evfâ bi mâ âhede aleyhullâhe fe se yu’tîhi ecren azîmâ(azîmen).

Muhakkak ki onlar, sana tâbî olduklarý zaman Allah'a tâbî olurlar. Onlarýn ellerinin üzerinde (Allah senin bütün vücudunda tecelli ettiði için ellerinde de tecelli etmiþ olduðundan) Allah'ýn eli vardýr. Bundan sonra kim (ahdini) bozarsa, o taktirde sadece kendi nefsi aleyhine bozar (Allah'a verdiði yeminleri, ahdleri yerine getirmediði için derecesini nakýsa düþürür). Ve kim de Allah'a olan ahdlerine vefa ederse (yeminini, misakini ve ahdini yerine getirirse), o zaman ona en büyük mükâfat (ecir) verilecektir (cennet saadetine ve dünya saadetine erdirilecektir).

Allah razý olsun.

Burhan AKSU