Ne zaman gün batımına baksam kızıl saçlı bir çocuk, anne şarkısını söylüyor mavi gözlerinden havalanır ak kanatlı martılar akşam sızarken aralık kapıdan, gün kızıla döner sessizliğe bürünür bu kentin, haylaz çocukları.
Artık ne saçlarını okşayan güneş kalmış ne de yakamozların gülüşlerinde yıldız izleri gecenin karalığında eriyen yalnızlığım susan bir türkü gibiyim yağmurlara alışmış bir güz bulutu zemheri ayazlar gibi içimde gezinen ne yana baksam, yaprak, yaprak düşüyorum toprağa adım, adım, hazan gelini.
( Hazan Gelini başlıklı yazı Öz tarafından 25.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
