Online Üye
Online Ziyaretçi
Ses Ver
Ses ver ey bulut bakışlım
Nerdesin, neredesin?
Hangi dağın zirvesine döktün içini?
Hangi şehrin sokaklarına bakıyorsun öyle garip garip?
Gel deseydin rüzgârın olurdum tarardım saçlarını...
Şimşek olur çakardım sana bakan kem gözlere
Fırtına olur dağıtırdım efkârını
Çekip çıkarırdım yalnızlığın kuyularından düşlerini
Bir meltem gibi sarılırdım ellerine
Ses ver ey körpe kuzum
Nerdesin, neredesin?
Hangi dağın kırlarında kayboldun böyle?
Hangi dereye döktün içini?
Hangi köyün tozlu yollarına bakıyorsun öyle garip garip?
Gel deseydin kartal olup kanatlarımı gererdim üzerine
Kurda kuşa yem eder miydim hiç seni?
Kükreyip alırdım aklını aç kurtların
Yıldız olurdum göğünde ışıtırdım yolunu
Hilal misali gülerdim yüzüne gökyüzünden
Ses ver ey nur yüzlüm
Nerdesin, neredesin?
Hangi dağın ufkuna serdin kızıl saçlarını?
Hangi kuytuya fısıldadın sevdanı?
Hangi kulübenin kapısından sızdın ürkek ürkek içeri?
Gel deseydin tutarım şulelerinin ellerinden
Seninle vururdum nehirlerin bulanık sularına aksimizi
Seninle ışıl ışıl düşerdim yakamoz diye sularına denizlerin
Dalga olurdum hırçın hırçın döverdim sana göz koyan kıyıları
Sana yelken açan gemilerin dümenlerini çevirirdim karanlıklara
Sığınacağın limanın olurdum aşkını uyuttuğum göğsümle
Ses ver be gülüm
Nerdesin neredesin ?
Susma ses ver gayri
Sensiz gönül bağım bir Kerbela
Sükût orucunda bülbüller
Dikenler bile kan döküyor yaş yerine
İçimdeki hasretin koru eritirken gönlümü
Dilime vurdu hasretlik
Kalemime düşen efkârdır
Kâğıda düşen yangın
Hadi ses ver artık ses ver de
Alevlerle adını yollarına yazayım
Ses ver de yüreğimin içinde seni bulayım....