Birinci adım
Bir kuytu karanlık köşe dibi
Arama bulamazsın beni
Senden kaçıyorum zaten
Bilirsin hatırlarsın dün gibi
İkinci adım
Ah ne kadar severdim seni
Senin de beni sevmeni isterdim
Ne sevdin ne sevildiğinin farkına vardın
Bilirsin hatırlarsın dün gibi
Üçüncü adım
Senden uzaklara gidiyorum
Sayıyorum adımlarımı bir bir
Karanlık köşelerde saklanıyorum
Bir daha bulma diye
Bilirsin hatırlarsın dün gibi
Onuncu adım
Yirminci adım
Geri geri gitmek istiyor adımlarım
Zorladıkça yoruluyorum
Saklandım bir kuytu mağaraya çok şükür
Haftalarca kalmak sonra yürümek istiyorum
Bilirsin hatırlarsın dün gibi
Bir ay sonra
Bambaşka bir şehirdeyim
Ben senden uzakta sen benden uzakta
İstediğin de buydu zaten
Oldu sonunda
Ben mutluyum galiba, seni bilmem
Neyse.. Görmesen, bilmesen daha iyi
Bilirsin hatırlarsın dün gibi
Altı ay sonra
Dün seni gördüm bu şehirde
Gözlerinde derin gözyaşlarının izi
Saçlarında hüzün dalgalanıyordu
Keder çökmüştü yüzüne, diline
Sancılar da beline...
Beni arıyordun, sırtımı döndüm
Dündeki sana bugündeki sana sırtımı döndüm.
Acıydı parçalandı yüreğim
Nasıl izin verirdim bu acıya sen gibi
Kucakladım arkandan yürürken birden
Döndün baktın yüzüme cennete düşmüş gibi sevinçle
Gözlerinden pişmanlıklar aktı bugün gibi..
Bir daha hatırlama benim gibi dünü
Bugünü yaşayalım seninle, o eşsiz gülüşünle..
Attım dünden kalan seni yüreğimden
Yerine yeni seni koydum gönlüme
Dün aşkta güz havası vardı
Bugün artık bahar...
Mehmet Aluç-Âşık Gülveren