SON NEFES

 

Bütün hayallerin rengi pembeden

Siyaha dönünce kalptir kaybeden.

Mecnuna dönmüşse o ruhsal halin,

Hasretten yanmaya mahkûmdur beden.

 

Yüreğine akar alnındaki ter.

O an gökyüzüne hayranlık biter,

Yıldızlar suskundur, kayıplarda ay;

Baktıkça küçülür koca Jüpiter.

 

Baharda bembeyaz açan çiçekler,

Sarıya dönecek ve ölecekler.

Sanma ki gurbette özlediklerin,

Ölmeden yanına tez gelecekler.

 

Son nefes, son nefes, ah o son nefes;

O son nefes ile tükenir heves

Devasa bir aşka umut beslenir

Derin suskunlukla biter bu piyes.

 

İbrahim COŞAR


( Son Nefes başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 6.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu