Online Üye
Online Ziyaretçi
"sürünüyorsun fantezilerin çok karanlık
bu şehir acımasız bu şehir paranoyak
bazen sarhoşsun bazen melankolik
karanlıkla birlikte şizofren uyuşukluk
umutsuzluğun morfininden buğulu gözlerin
karmaşık sözlerini akorlarını anlamıyorum
kulağında acı tatlı şarkıları duyuyorsun
ateşle saatin ritminden sonra koşuyorsun
artık orada değilim ve bu yanılsamalar ben değil
amansız fırtınalarda uçaklarda gözden kaybolur
senin o şehrin sokakları ne kadar da karanlık
kaldırım taşları kafatasları gibi gölgelere uzanıyor
artık bu dünyada hiçbir şey gerçek değil
kimse sen ,kimse ben gibi olmayacak
senin gözlerin karanlık bir paranoyak şehir
artık yoksun, git gide senden uzaklaşıyorum"
Suskun//