Şiiri neden yazdın diye sorulur mu
şaire vardır elbet sebebi ayrılmıştır
belki de sevdiğinden ummadığı anda
bir pazar günü elinde gazetesi
acının sirenlerini çalmıştır
tren
çaresizliğin can evinden
vurmuştur
kahvaltı sofrasında
bir tabak eksilir
doyduğunu
anlamaz şair yazmamak içten
bile değil biler sözleri yordamına
koyar tüy döken kedisinden başlar
tırnaklarının bakım zamanı gelmiştir
annesinin köyden getirdiği taze
ekmeği de
koyar
deftere acıyı katıklar tabağına kırıklar
her kırıntısında dilim dlim öğütler umut dilenir
sokaktan geçen arabayı
trafik lambasının
sönen ışığına kadar
unutmaz anlatır
sürekli
anlattıkça dili çözülür
masasında ıslak mendili kurumaz
şahittir olan bitene her hâline
tanık sayfalar arasında nice güller kurur
Sevdiğine kavuşamadan
yağmur dudaklarinda erir usul usul yağarken
yetişir imdada
bütün şehri temizler
damlalara teslimdir
gözleri
bitse de mürekkebi vardır
yedekte
daima bir ikincisi vermez
sırrını dostuna vardır
dostunun dostu kalemidir
onun sırdaşı
Şair ölür şiiri kalır yaban ellere
mahkum
telli sazıyla ozanın dilinde
güftesi bir kaç dizeye misafirdir yıllar sonra adından söz ettirir
(
Şair başlıklı yazı
ebru çimen tarafından
10.04.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
