Online Üye
Online Ziyaretçi
Ki dağların gölgesi var
Yıkılan üzerime
Devrilirken hayaller
Ölsün ister insan
Öl sen ey kötülük
Ne yar
Ve var
Yokluk sevdasının
Gönüllü neferiyim
Ellerim çamur
Gözlerim yağmur
Yüreğimde dünya titrer
Titrer
Ve üşür ruhumda kelebekler
Sabrımın deminde
Küllenirken özlemler
Dağılan ben olurum
Zamanı sormadan
Sormadım adım neden yokluğa düşer
Neden yalnızlık her kavuşmanın sonu
Ey hayat
Bana ve insanlığa iyiliğini bahşet
Koy gitsin kötülük denen musibetleri
Şeytanın ellerine
Hep çocukça bir iyilik kalsın yüreğinde
Gayrısı lazım değil…
Adem Efiloğlu