Karıncalar yuva yapmış gövdene,
Dalların meyvesiz, elma ağacı.
Öylesine yorgun gördüm bu sene,
Kolların dermansız, elma ağacı.
Ben gibi seni de alt etmiş zaman,
Üstüne çullanmış, sis ile duman,
Kovuk açmış dertler, vermemiş aman;
Yılların insafsız elma ağacı.
Mesire yeriydin, gölgeydin serde,
Yaprakların solmuş, yarısı yerde,
Esince bayıltan meltemin nerde?
Yellerin faydasız, elma ağacı.
Bu yüksek tepeye yakışıyordun,
Karadeniz ile bakışıyordun,
Lezzette bal ile çekişiyordun;
Alların da tatsız, elma ağacı.
Kaz Dağı’na kıyan, sana kıymaz mı?
Odunluğa istif edip koymaz mı?
Emeğin unutup, hiçe saymaz mı?
Kullar hin, vefasız, elma ağacı.
Baktıkça bağrıma saplanır sancı,
Sen idin sırdaşım, ruhum ilacı,
Son durumun bana verirken acı;
Hallerim keyifsiz, elma ağacı.
09.08.2019
Muhittin Alaca
(
Elma Ağacı başlıklı yazı
Alaca tarafından
9.08.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
