Kelebeğin Son Duası
Ayaz vurmuş sözlerim
bıçak kesiği gibi ağzımda
dağılır
saf dışı bırakılmış
ruhum henüz
çocuk
tek başına sokakta oynar
Sağım solum sobe yakalandım
Her seferinde açığa çıktı şüphelerim
ahvalimi sorguladı
oradan oraya zıplarken bir
Kelebeğin kanatlarında
uçarken
Kendim ettim kendim
buldumlar
hasret
doğurdu
ikı laf edemeyecek
kadar uzaktan
bakan ayrılıkların
gurbet bekçisiydim
okunmadan
Yırtılan romanın
son sayfası eksikti
hiç yüreğimle gülmedim mesela
kan
ağlarken içim dolu dizgin
savunduğum davaların
mahkumuyum
yalanları avutan
bahanelerin
Ara bulucusu kefene sarılan
Kelebeğin son
duasıydı
Son kez uçabilir miyim
(
Kelebeğin Son Duası başlıklı yazı
ebru çimen tarafından
15.12.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
