Dünya nimetlerine tamah ettim,
Deðerin bilmeyip özümü sattým,
Þeytana uyup ardýndan gittim,
Yolumu kaybedip yolumdan oldum.

Demedim ki nedir etim ve budum,
Yaptýklarým yanýma kalýr dedim,
Doymayý bilmeyip oburca yedim,
Malýmý kaybedip malýmdan oldum.

Yaban illerinde çiçek topladým,
Sanki yüreðime hançer sapladým,
Rüyadan uyanýp birden hopladým,
Gülümü kaybedip gülümden oldum.

Yüzüme güleni ben dostum sandým,
Çevreme aldanýp ateþe daldým,
Kendimi bir anda bir herkül sandým,
Kolumu kaybedip kolumdan oldum.

Abbasým galiba geldik nazara,
Haykýrýyorken bir ara kazara,
Susturdular konuþmamak üzere,
Dilimi kaybedip dilimden oldum

Abbas Yurt