Karantinadayım, çıkmıyor sesim,
Binalar parmaksız, beton kafesim,
Baharı beklerken, söndü hevesim;
Bir virüslük canım var imiş meğer.
Korkar olduk, beşer iken beşerden,
Bir sınav bekliyor, görünmez, şerden,
Kasıp da kavurdu, dünyayı birden;
Dar günde, tek Rabbim, yâr imiş meğer.
Merhamet kalmadı, arttı zulümler,
Vakalar çoğaldı, gelir ölümler,
Elden bir şey gelmez, aciz ilimler;
Çaresi bulunmaz, sır imiş meğer.
Kendimle kalmanın, en iyi yanı,
Tefekküre dalıp, düşünme anı,
Yorgun bedenime, konmadan tanı;
Aldığım her nefes, nur imiş meğer.
Fırtınalı günler, elbet geçecek,
Kırlarda papatya, nergis açacak,
Kırlangıçlar kanat çırpıp uçacak;
Sabırla sınanmak, zor imiş meğer.
23.03.2020
Muhittin Alaca
(
Baharda Karantina başlıklı yazı
Alaca tarafından
23.03.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
