Bu kabus gibi çöken karanlýðýn sessiz notalarý

bizi darmadaðýn eden yaþama arzusu gibi

ve gece çöktüðünde cildimizde kalýr yara izi

hayatýmýza karþý bir bedeldir çekilen ýzdýraplar

Sahip olmadýðýmýz hayatlarý düþünmekten

sahip olduðumuz

efkar gecenin buðusunda titreyen mehtap

ani çöken sis günümüzün tek sözcüðü

ve nefes nefese dokunduðumuz ölüm arzusu

aydýnlatan meþalemiz olur

Unutulmayan bir þarkýnýn anýsýna yazýlan

bir hikayede umutlar yanýyorken, rüzgar kül taþýyýcýsý

ve kor yanýyor, bu ateþ farklý türde bir ihanettir

çünkü asla yalan söylemeyiz diyerek yalan söylüyoruz

Ve böylece kalbimizi kandýrýyoruz

varoluþlarý karanlýða kefen ederek…