Kendini kaptırmıştı iyice Umut.Adamıştı hayatını modern fiziğe.Bu dünyayı değiştirecekti.Hem çığır açacaktı hem barış getirecekti hem çağ atlatacaktı.Bir taşla 3 kuş… Yerçekimi kuramı olan genel görelilik ile atomaltı dünyasını inceleyen kuantum mekaniği birleştirilebilinirse her şeyin kuramı olan çok kullanışlı bir denklem elde edecekti. Bu yolda didinirken sosyalleşmeyi ihmal ediyordu.Yine de ara sıra birlikte dışarı çıktığı bir arkadaşı vardı.Herkesin bir hayır diyemediği kişi vardır,çocukluk arkadaşı Berkcan da onlardan biriydi.

            Nasıl derler,Berkcan tam bir fırlamaydı.Zaten 7 aylıktı.Kendisi de bunu övüne övüne söylüyordu.Kulağında küpesi,atletik vücudu,sarı dik saçları ile oldukça çekici denilebilecek bir görüntüsü vardı.Berkcan bu görüntüye doğuştan sahip değildi,çalışarak elde etmişti.Oldukça da sosyaldi.Ağzı çok iyi laf yapardı.Popüler,havalı ve ortam çocuğu denebilecek bir kişi varsa o da olsa olsa Berkcan olabilirdi.

            Umut evinde kendini çalışmaya vermişti.Masasının üstü düzenliydi.Masanın yanları formüller yazılı yapışkan kağıtlar ile doluydu.Çeşit çeşit kalemler iki yanda diziliydi.Ama bir yerde tıkanıklık yaşıyordu.Bu tıkanıklık da kendisini tedirgin ediyordu.Newton gibi elmanın düşmesini bekliyordu.Elma düşecekti ve düğüm çözülecekti.O elma neydi,ne zaman düşecekti,nerede düşecekti?Tüm bu düşünceler içindeyken zil çaldı,kapının deliğinden baktı.Bir an açıp açmama konusunda tereddüt yaşadı.Çocukluk arkadaşı Berkcan ve yanında arkadaşları vardı.Her seferinde olduğu gibi bu sefer de hayır diyemedi ve kapıyı açtı.

-Hadi moruk kaçırıyoruz seni bu gece!

-Ne dedin anlamadım?

-Ne demek ne dedin,hazırlan çıkıyoruz bu kadar basit.

-Hiç havam yok.Siz gidin eğlenin.

-Ah Umut,çok kaptırıyorsun kendini.Biraz gevşemek iyi gelecektir sana.Bu kadar çalışıyorsun da ne oldu?Daha ışınlanmayı bile bulamadın.

Durakladı Umut.Düşündü modern fizik uğruna nelerden vazgeçtiğini.Kendisi evde umutsuzca çalışırken hayat dışarıda akıp gidiyordu.Önce bir kapıdaki Berkcan’ın arkadaşlarına baktı,sonra kendi çevresini düşündü.Yılları uçup gitmişti.Hani bir eşik vardır ya,o eşik geçildikten sonra kontaklar kapanır,göz kararır,hayat durur.Umut da o anlardan birini yaşadı.

-Işınlanmayı bulsak ne olacak sanki gidecek yerimiz var? Bekleyin geliyorum.

( Eşik başlıklı yazı Aliriza. tarafından 9.05.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu