Hayat fıkra
Uc uca ekli
Ruh taşıyan sürgit
Kundakta höllük arası fukara
Çinili hamamında nalın
Az önce çıkardığı hamalın
Toptaşında at arabası
Kıç torbası, nalından da kalın
Gençlikten ses verir asıl her çakra
Kömürlükte midye teneke
Şemsipaşada tuğla mezgit
Sırtüstü düşen salıncaktan kimdi
Bahçe helasında kurmuş babası..?
Harika tur bindirmişiz çarka, harika
Dalacaksın Salacaktan şimdi
Salacaksın, bırak aksın
Onbeşyaş kızkulesine fiştekli
Kızışmış zaten teke
Lıkır lıkır düşlerde onca etekli
Kikir kikir gibi fıkır fıkıra
Top peşinde ah cabası
Varsın Niko olsun
Yakalanınca kafa kol
Uzayan kulaklar, anırası
Güzeldi be...
Sonrasında ne olmuş, kime ne?
Un ufak ol istersen
Ayağı sürükle çukura çeke çeke
Koltuk altına dür git kendini
Hüzün, dolup da çökertsin dibe
Kime ne,
Olduysak geçmişimizin marabası?
Ödül mü bekliyorsun
Biriktikçe eskimene?
Hakkın buydu karavanadan
Düşündükçe ılınır için
Birkaç şiire belki meze
Senden bitmeye, zamandan küpe
O kadar.
Yavaşça çekil iyisi mi
Kurtul zıvanadan
Rehin bırak dinlemeze
Saçlarındaki simi
Karalama zamanı şimdi romanı
Ilık için,
Hayat üşür
