Sensiz Kalmanın Sancısıdır
Şimdi ağlamanın zamanı mıdır?
Aşkla kucaklaşmanın anıdır
Bu mutsuzluk bu gözyaşı bu yalnızlık
Aşksız kalmanın sonucudur sancısıdır
Ey aşk nerede isen gel bul beni
Bekliyorum seninle beni seveni
Ne yapayım söyle sen güldürmeyeni
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Gözlerim yolda bekler güldürmeni
Ne edeyim halden dilden bilmeyeni
Ya da sen götür yanına beni bekleyenin
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Sensizlik beni benden etti bitirdi
Sensizlik beni uçurumun kenarına getirdi
Tam uçurumun kenarında gönlüm dile geldi
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Bahar gelsin dedim bu ömrüme
Neşeleri katarsın dedim bu gönlüme
Baktırma ne olur gel sen önüme
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Sancılarım sancıları doğuruyor
Ebe değilim fakat doğumlar beni buluyor
Yoldan geçenler artık halimi de sormuyor
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Beklersin gözümde damla yaş kalmasın
İstersin galiba sevenim beni bulmasın
Ne olursun gel acele de bu aşık yorulmasın
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Yazdıkça tükenmiyorum aşkla doluyorum
Halimi ben yazdıkça herkese anlatıyorum
Anlayan var mı yok mu bilmiyorum
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Gönlüm isyan etmez sensizliğe
Yolum da çıkamaz bilirim deliliğe
Sen al götür beni bekleyen sevgiliye
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Duyuyorsun biliyorum beni
Var gel ne olursun güldür gülmeyeni
Ecel gelmeden öldüremezsin ölmeyeni
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Ver bana gönlümün sultanını
Kır istersen yüz yerden kanadımı
Kanat yeniden çıkar kaçırma ne olur yarınlarımı
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Senin matemin bilirim yoktur
Seninle gülen kullar çoktur
Arat ne olursun o seveni mi buldur
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Hiçbir bahanen kalmadı artık
Seviyorum işte yanlış mı anlattık
Yolda sevgiliyi beklemek yerine kapıyı mı kapattık
Sensiz kalmanın sancısıdır bu çektiğim sancı
Mehmet