İçimde bir şeyler
Usul usul kırılıyor her uyandığım gün
Öyle deli dolu sevdalardan
Ya da bir sözle kalakalmaktan değil
Elimde bavullarla kapıda
Tanıyamamaktan sevdiklerimi
Yabancılaşmaktan büyüdüğüm dünyaya
Belki çocukluk özlemi
Büyüdükçe, anlıyorum
Geçtikçe yıllar başkalaşıyor insan
Seni sen yapan ne varsa bu hayatta
Kabul etmiyor işte bazen coğrafyan
Halbuki saygı duymayı öğretirdi aynı insanlar
Karıştırmış olacaklar ki alfabeyi
Saygının ne anlam ifade ettiğinden bihaber
Şu kuş gövdeme taşları atıp atıp
Kendi hayatlarına dalıyorlar.
Olmak istediğim ben ile
Aynada sürekli bir kavgam var
Ve bu kavgalarıma bir kibrit daha atmaya çabalayan
Büyüdüğüm insanlar
Anlıyorum ki ne olursa olsun insanoğlu
Bitmiyor hayıflanmalar
Ben değişirken onlar da değişmiş meğer
Sanmıştım ki bu kavgalar biter
Memnuniyetsiz bir toplum mu olduk
Yoksa haddimizin üzerinden atlayalı
Çok mu olmuş diye bakılmıyor adeta
Kes ahkamları, sıkıştır araya lafları
Tuzla buz olsun ortalık
Sana dokunmayan yılan bin yaşar
Bugünün yastığı yumuşak belki
Ama bastığın toprağın yastığı da var!
O güne sığınan mazlumlar
Topraktan kuş yastıklarında uyurken
Zalimler bugünleri çok arayacaklar!
Büşra Kankurt
(
Yabancılaşmak başlıklı yazı
Kankurt tarafından
23.08.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
