Merhametine sýðýnýyorum sözcüklerin, öksüzlüðe delalet her boþ parantezde saklý muhbir imgeleri de gözüm gibi saklýyorum bildiðim o ki: bir ayraç görevi görmekmiþ hak görülen ve boydan boya b/ölünüyorum sessizlikte ses olan dualarýma katýk yaptýðým hüzünle saf tutuyorum saf yürekler tezgâhýnda ve boyumu aþan aþklarda boðuluyorum ölüm nasýl ki haksa.

Yanlýþ yapma hakkým alýndý elimden, hafýz.

Yüreðim d/aðlanmýþtý ilk sonrasýný

Hatýrlamýyorum.

Yorgun bir düþ örüyordum ellerimde numarasý olmayan

Þiþler.

Batýrýp çýkarýyordum yumaða

Ne de olsa arapsaçý bir kilimdi üstünde yuvarlandýðým.

Rengi yoktu kilimin

Ýklimin seferberliði ile serilmiþti her yere

Ýçinden geldiðince yüreðim

Kat çýkýyordum kibarca

Göðe konuþlu rahmet saklýydý ta içimde

Örüyordum haybeden

Ölümü geciktiren bir büyüydü

Büyümekten alýkoyan beni belki de.

Yalaným yok, hafýz:

Yine de sen sor sen söyle.

Varsa bir yanlýþým inerim kömürlüðe

Gerçi asla görmediðim bir karanlýk

Þimdilerde içimde kazan kaldýran

Gerçi yürümediðim bir yol

Yolluðum da yok madem

Yol bilmez iz bilmez cehaletle

Kimsem içimdeki yalnýzlýðý kundaklayan

Hangi ses ise

Ýzinde aþkýn, gizlendiðim o güzergâh.

Göðün sarkacýyým belki de hafýz:

Yürek sayar bir imleç

Adým sayar bildiðim de deðil hani

Beni yok sayar ve sayan kimse.

Hala azýðým sevgi ve umut

Balyalarca torbada unutulmuþluðun mahsulü

Ve binlerce yaprak kitap

Solak bir adamýn saðýnda saklý ruhu

Sað ayaðýmla atýp da ilk adýmý

Kalakaldýðým hem de yolun en baþý.

Fýsýldadýðým duyulmasýn hani, hafýz.

Fiskos yapanlardan olmadýðým

Yoksa baþýma örülen çoraplar mýydý beni sýcak tutan

Ýyi de ayaðým deðil miydi üþüyen?

A, evet, bir de yüreðim

Artýk kaldýysa geriye tek kýrýntý

Elbet fýrsat bulursam içimi kemirenlerden.

Bir kuþun saðdýcýyým, hafýz

Hatta kuþun ta kendisi.

Kanatlarýmla asýldýðým daraðacý

Ýzafi bir özgürlük çýrpýnan kendince

Sapanýn da hedef kitlesi ben iken

Sözcüklerine esir düþen asi bir yürek

Asaletin temsilcisi hücrelerimde tutsak

Kalan bir hürriyet

Kolaysa çýk iþin içinden.

Her düþün düþündürdüðü, hafýz

Oysaki uyandým mý silinir her biri.

Gün bitip de yayýldýðýmda koltuða

Düþlerim beni ziyarete gelen hem de bir gün

Önceden.

Uyumaya ne hacet?

Gözüm açýk severim ben, desem de

Ýnanma sen

Nasýl ki gözü kördür aþkýn

Aþk dediðin ne ki?

Asla görmezken önünü pencerenin

Belki de konan pervazýna

En irisinden bir kelebek

Sevmek için de ölmek nasýl ki ölmek gerek:

Bir þiirin de ömrü aþk gibi kýsa iken

Kelebek kanatlarýna yaðan umut gibi benek benek.