Hükümsüz
sevdamızın, hesabını tutarken,
Es payı
dudakların, arasında sen vardın.
Gecelerin
peşine, gündüzleri katarken,
Her vaktin
anlarında, sırasında sen vardın.
Derindi yaralarım, eyleşmezdi kanardı.
İzlerin
vücudumun, her yerine konardı,
Divaneydim
uğruna, herkes beni kınardı,
Yanmayan
alevlerin, çırasında sen vardın.
Aklıma
geliverip, uykuları bölerdin,
Sözlerimi
keserdin, dilim dilim dilerdin,
Ağlasam
gözlerimi, ellerinle silerdin,
Gözümün
sularının, şırasında sen vardın.
Adına sevda
derdim, anlamı bence buydu,
Bu yüzden
yüreğimiz, geldi de sana uydu,
Yandığımı
inan ki tam yedi cihan duydu,
Sesimdeki
isyanın, narasında sen vardın.
O bitmez
duyguları, şimdi tükettik bitti,
Zaman
dediğim anlar, artık silindi gitti,
Ademiyi hiç
sorma, firakın ona yetti,
Kalbimin
kantarının, darasında sen vardın…
Adem
Efiloğlu