bin bir çırpınışla kuşlar
son nefes soruları gibi
başımın üzerinden geçiyorlar
bir martı kanatları kirli
peşi sıra uçuyor
suları hallaçla yan rüzgar
uykusundan ediyor denizi
bulutlar sık sık yer değiştiriyor
yağmur mu geliyor
saçları üşüten
günlük güneşlik hava
bu güz mevsimi şaşırtıyor
balıkçılar da şikayetçi
her tepesi kederli bugün şehrin
poyraz esiyor hava kapandı
deniz boğazın dibi
durgun bir uyku olmalı
elimi uzatsam ıslatacak gibi
tüm gizemiyle mavi akıyor
kalabalık vapurlara biniyorum
içimde üşüyen beni
ayna tutsa biri buzlanma görecek
içine çekilmiş halim fark edilmeyecek
şehrin kalabalığından uzak sahilde
mavi su gözlerimi yakıyor
seven kollar gibi yosun kokusu
yalnız bırakmıyor kırık kalbimi
kara haberlerden uzak
bir sır gibi gün batımı
mor bir uğultu
yağmur çiseliyor
toplu uçan kuşları görüyorum
göç ediyorlar
beni seven sevgilim de
geceye göç ediyor
kirpikleri uyuyor …
mustafa kaya
22.10.2020