1
takma yüzlerle
yaşıyor insanlar
yayılan kötülükler bu
yüzden
unutuyoruz aldığımız
dersleri
tekrarlanıp duruyor
başımıza gelenler
bu kirli dünyada
sloganlara tapıyorlar
içi boşaltılmış
kelimeler duygular
anlamlı ne varsa
komada
kurtulamadık
başkalarının aynalarına
bakmaktan
boşluklarda
kenetlenmeye yelteniyoruz
bu yüzden ayrıştık
tercihlerle
masum değiliz
modern kentlerde
cinnetin enkazlarıyız
toplumsal derinlerde
yaşanıyor dehşet
her birimiz demir
kelebeğiz
dışımızdaki gözleri
ezmekteyiz
mevsim güz
kızarmış yaprak dolu
bahçeler
salgın yeni günlerle
yayılıyor
korku vahşeti her gün
bizi yokluyor
ömrümüzün hazanı
yanımızda dolaşıyor
hiçbir uykumuz rahat
değil
hiçbir yağmur da
ıslatmıyor
her gün bir yaprak
düşüyor ömrümüzden
bir çığ gibi
yuvarlanıyoruz dünyada
ne varsa gam keder
gözyaşı acı
yakıyor bizi
ihanetler de yüreklerimizi
yarı yolda bizi bırakan
dostluklar
buruşturuyor
hayatları …
mustafa kaya
26.10.2020 /çengelköy