Dağlarda Açan Nergisleri Solar


Dünya dediğimiz bir sahne
Şair yazar oynar rolünü yürekten
Geçirir duygularını duygularına ekleyerek
Yüreğini yaralamaktadır sözler söylerken
 Yük olsa da şiir, şair yazar isteyerekten
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
İsyanı değildir şairin şiiri hayata
Ne olur güzelim beni demez ki az anla
Her şey belli olur bilir zamanla
Yoruldum demez yazarken şuramla
Sen otur da oku ne anlatıyor figanla
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Ne rüzgârlar görmüştür sallanırken içinde
Ne sevdalar yaşamıştır o garip gönlünde
Harap sanma gördüğünde yanar aşkla içi sevdiğinde
Aşka insan sırtını dönmez kalemi elinde
Sözler parçalasa da gönlünü hala dilinde
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten

Hayat bir oyun değildir yürür
Nice sancılar görmüştür yazmıştır öksürür
Dikkat çekmek için yüreğinden sökülür
Herkes garip bir deli sanırken üzülür
Üzgün görenler bir dilenci fakir sanırken ölür
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
O şair aşka hasret kalanlar için aşka dilencidir
O şair aşk nedir bilmeyenler için aşka ricacıdır
O şair mutluluğu silenleri silen silgidir
O insanlık için gönlünü harap eden bir işçidir
Maaşı bir gülümsemedir oda hesabında bloke edilmiştir
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Selam verenler onunla eğlenir biraz
Aldırmaz şair buna olur der bu kadar da naz
Elinde yere düşendir gönül dediği saz
Haydi, şairi durma yolları aç ellerinle kaz
Madem talipsin bunca derde haydi durma yaz
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Dağlarda açan nergisleri solar
Solmasınlar diye tek başına koşar
Şairdir bu ancak dertlerin içinde yaşar
İçinde kanar yarasını saramaz ancak yazar
Gören de derki baksana garibim kimsesiz
Gelmiş kendi mezarını kendisi kazar
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Baktı şöyle öteden gördü kurdu
Eyvah dedi sarmış bunlar yurdu
Şiiriyle yazdı sözleri şöyle bir savurdu
İçinde kendisini de bir güzel yoğurdu
Kendisi pişti kurtlar pişmedi şaştı kaldı
Yandı kalmadı beyinde devre server yandı
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Delik deşik olmuştu yürekler
Kör bakarken kör görür gözler
Çamura çirkefe bulanmıştı özde sözler
Şiir denizinde yıkadı kırıldı beller
Şimdi dört yönden eserken yeller
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Düştü gönüllerin yurduna
Vakıf oldu kuruduğuna
Ağlayarak suladı bakmayın soluk soluk kaldığına
Korktuğu zilletten kaçıyor uçuruma doğru koşarken
Uçurumda ters köşe yatıracak uçuruma atmak için yaşarken
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
İçinde bu âlemi yüküyle taşıyordu
Ancak böyle yaşıyordu
Kendi istemişti kim karışıyordu
Birilerinin sırtı bayağı kaşınıyordu
Kaşımaya çalışsa da edepsizlikle onlar yarışıyordu
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Diyemezdi ki neyime gerek
Her tarafta geziyordu yılanlardan engerek
Ezmek gerekiyordu isteyerek
Sokardı ezerken belki dikkat gerek
Atmalıydı ondan önce yıkıcı bir pençe
Bunun için gerek vardı ona göre bin bir gerekçe
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Yolda haykırıyordu vatan bayrak Sakarya
Millete göre yoktu gerek bu şakadır ya
Elbet bir gün birisi atar yakasından tutar ya
Telaşa gerek yoktu lakin ateş bu yakar ya
Kurt kunduz uzaktan sırıtarak bakar ya
Tutmaz bu maya şiiri okunmaz diye naçar ya
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
 
Vatana bayrağa millete dokunalar şair için bir alerji
Bunsuz yaşayamaz onun için bu tek enerji
Birliktelik içinde ortaya çıkardı Sinerji
Kalmamış insanın izanı
Okunurken sala ezanı
Kılamazdı bu cenaze namazını
Cenaze namazı bekleyenlerin kırmalıydı kafatasını
Şiir şair için baharında açılan bir çiçek
Herkese uzatır koklanması gerek diyerekten
Mehmet Aluç
Sinerji: Toplum tarafından artı gücün, birlikteliğin ifadesi olarak kullanılır.
( Dağlarda Açan Nergisleri Solar başlıklı yazı kul mehmet tarafından 9.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu