LEKEDİR RENGİ
Ol diri bir ben ile
zahire kurulmuşum
Görülmeyen kendimle beynimde sarılmışım
Ses, koku, insan, ışık, içimde dürülmüşüm
Hayretim böyle yoka dilendiğim ben ile
Birmiş gibi davranır konamadığım sorun
Kavramadıysam eğer bir de içime sorun
İçim, içimde kalır dahili dıştan derûn
Dışım içimden meftun tanındığım ben ile
Yıkılmışsa gerçeğim renge bulanır alan
Görüntü lekelenir lekeyse anda solan
Bakan göz görür ama gören göze ne kalan
Kalana aşinayım arandığım ben ile
Alır beni içine çekiciliği ben-in
Bağlıdır prangayla bükülmeyen elinin
Hayret hayranlık olur böyle duygu selinin
İzlerim döşeğimden salındığım ben ile
Kavrayışım körelir uzatınca elini
Hayranlığı beslerim işitince dilini
Severim koltuğumu seyrindeki filmini
Narsis bir şölendeyim saplandığım ben ile
Yetersizdir yastığım sedirin üzerinde
Sırtımı doğrultamam istesem nazarında
Yine de oradadır nişanı üzerimde
İz bırakır yüzümde aklandığım ben ile
Seviyorum o izi ilk an gelir aklıma
Uyanmaya dairdir ben-im alır saklına
Bilmem ki hiç saymadım kaç uyanış farkına
Varır da ol bilincim dolandığım ben ile
Çizilmiyor resimler kapanınca gözlerim
Yansır izleri bana kabulümü izlerim
Korneam bile mahcup ona değil sözlerim
Kapanınca anlarım arlandığım ben ile
Aslında kavgam değil alıp vermedir benim
Ne körlüktür ne seyir serzenişe nedenim
İçim dışımdan aşkın uyarana gidenim
Uyuyup uyanırım kanadığım ben ile
Ne yazdayım ne nazda içimde oturmuşum
Böyle ağır bir içi nicedir götürmüşüm
Rotasız azap yolu sanma ki bitirmişim
Gider döner gelirim o yandığım ben ile