Online Üye
Online Ziyaretçi
her gün içimde
sensizliği büyüterek dönüyorum
sensiz bile heyecansız kuşlar
elimi uzatsam tutacağım sanki
şehrin hangi sahiline insem
orada bulacakmışım geliyor seni
arar dururum
ağacını kaybetmiş kırılmış bir dal oldum
denize bağırdım çağırdım
seni çok seviyordum
martılar gelirdi sesimize
şarkılar okurduk sevda tepesinde
tüm yeşillik çiçeklik yerler
şahit olurdu seslerimize
kuşlar sevinçle cıvıldaşır
ağaç gövdelerine isimlerimiz yazılır
uzakta deniz durup bize bakardı
mutluluğumuz şehre sığmazdı
bu yüzdendi şehri sevmiştim
yaşadın diye bu mavilikte
seninle güzeldi diyorum
ve sensiz tat vermiyor
ah aşk , kendiliğinden çiçeklenen
sen bir çöl olmalısın
sürekli serap yaşatan bir çöl
adressiz bir mektup gibiyim
oradan oraya atılıyorum
yontula yontula
kendinden uzaklaşan bir ağaca benziyorum
rengini kokusunu kaybetmiş
yaprağını döken çiçeklerden farksızım
aşk benden kaçıyor köşe bucak
bu şehirde kırık dökük biçareyim ..
17.12.2020
Mustafa Kaya