güz Eylül geride kaldı
aralık ayı bitmek üzere
bizi her gün öldüren salgın geçmedi
aylar günler gece gündüzler
hayat yolculuğum kıyametlerle geçiyor
bu endişe korku tereddütler
üzerine senin beklenmedik ayrılığın
bütün duygularımı sen gibi yaralıyor
bir şiire sığdırıyorum sevgimi
her kelimesi kalp atışlarım
suskunum ,sessizliğimi aşamadım
yaşadığım şehirden uzaklaşıyorum
yaşanmış güzellikleri de götürüyorum
senden yana duygularımı yamıyorum
yamadıklarımı giyiyorum sık sık
gittiğim yerler
sensizliğin ölüm uykusunda
insanlar içinde silinmiş biriyim
adımı güz ağaçları
yalnız kuşların bildiği kimseyim
gece bitse de karanlık sürüyor bende
uykulara başlamadan uykulara doymuşum
sensiz ben yok muşum ..
