Online Üye
Online Ziyaretçi
Dün Rastladım
Yolda
Dün
rastladım yolda bizim Şaziye
Dün aslandı
evlendi dönmüş kediye
Beni görünce
yanımdan hızlıca geçti
Dedim ne bu
hal söyle bana güzel bir kafiye
Dedi kafiyeleri
unuttum evde kaldı
Aslanlık gitti
elden şaşırdım kaldım
Evdeki hesap
çarşıya uymuyormuş anladım
Şimdi bekleme
benden güzel bir kafiye
İşte dedim
böyle eder aşığın Leylası
Aşka insanın
basmıyor kalın kafası
Geç olmadan
kolay olmuş anlaşılması
Sende kafiye
uyak kalmamış uğra bizim Hadi’ye
Hadi bana ne
yapacak gönül işidir bu anlamaz
Gönül aşkla
sevdiğimi sevdiceğini kıramaz
Şimdi ona
anlatırsam göbek atmadan duramaz
Ben kafiyeyi
sevdiğime şiirle söylerim bas git geriye
Dedim
yılların arkadaşıyız bu yaptığın ayıp
Bana sanki
düzden başlayarak sen sayıp
Hakaret ediyor
gibisin bu yaptığın çok ayıp
Kafiyeyi boş
verelim artık bakmayalım geriye
Sende benimle
dalga geçer gibisin
Sanki halden
dilden bilmez birisin
Aşk bu laf
sözden anlamaz sende bilirsin
Kafiyeler senin
olsun var git az ileriye
Bilirim seni
sever yengemiz güzel Emine
Sen sadık
kal aşkla ettiğin güzel yemine
Bakma bana
şaka yaparım sözlerim kendime
Sizin aşkınızdan
güzeli olmaz mı içinde kafiye
Dedi al sana
kafiye safiye hediye sordun diye
Yeni şiir mi
yazacaksın galiba bulamadın mı kafiye
Seni bugün
çok sıkmış galiba yengem Safiye
Ona kızgınsın
ne suçu var suçu yüklersin kafiyeye
Mehmet Aluç