üzüm üzüm
kara üzüm
syah üzüm mü demeli
asma dalında nasıl bakış öyle
yüzüne baktım
hayran kaldım
hiçliğe soyundum
o siyah gözlerine vuruldum
ruhumun akarsuyunu
kalbimin aşkını arıyordum
ayna cevapsız kalıyordu
evcil ruhuma kondun sen
sen kara üzüm
hangi bağlarda yetştin söyle !
sen toprağını sevdin ben de seni
dere tepe bayırlarda serpildin
utangaç rengini gizleme
gizlenme asma yapraklarına
çiğ tanesi o kara gözlerine
yakalandım köyde
bu Temmuz sonunda
bağ kapısı kilidiyle açıldım sana
kara gözlerin yıldız dolu
salkım salkım anlattın bana
o günden sonra
rüyalarıma girdi üzüm salkımları
sen yaz gülüm
mutlu yüzüm
siyah üzüm
kafesinde öterdi keklikler
cebimde çekirgeler yemdi
köy içini dökerdi
Siyah üzümler dinlerdi …
