Aklý balið oldum, vakit gelince,

Gönül zengin lakin azda sýnandým.

Elbet herkes gibi, Hakký bilince,

Yokuþta daðlarda, düzde sýnandým.

Tarihimi içtim, bez-mi eleste,

Rüzgâra diklendim, aciz nefesle,

Nidasý kalbime, iþleyen sesle,

Fýtratýmdan gayrý, özde sýnandým.

Bilinir bilinmez, her yere koþtum,

Yanlýþtan korkmadan, coþtukça coþtum,

Arifim sanmýþtým, fazla konuþtum

Aðzýmýzdan çýkan, sözde sýnandým.

Acep dem tutar mý, nefsim þuura,

Kimler gark olur ki ilahi nura,

Beþ vakit çaðýrdý, Rabbim huzura,

Secdeye gitmeyen, dizde sýnandým.

Kimi zaman kendim, çok ihmal ettim,

Ýçime içime, derdimi attým,

Kargaþa feveran, bilmeden n’ettim,

Hararet yükleyen, yazda sýnandým.

Anlamadým hayat, geçip  de gitti, 

Sevdiðim saydýðým, kim varsa gitti,

Ne zaman baþladý, nerede bitti,

Beþ karýþ patiska, bezde sýnandým.

Kim var imiþ deyin, benden deðersiz,

Eþeðe yük vursan, tutmaz eðersiz,

Çok fazla konuþtum, yerli ve yersiz,

Bilgisiz laf ettim, tezde sýnandým.

Baðrýmýza çektik, zorlar altýnda,

Omzumuza binen, sýrlar altýnda,

Üþüdüm demeden, karlar altýnda,

Ayaðýn kaydýðý, buzda sýnandým.

Hesaba çekilsen, söyle n’edersin,

Ahreti bilmezsen, bedel ödersin,

Bilgisiz ilimle, yaþar gidersin,

Hýzlý yaþa genç öl, hýzda sýnandým.

Her gelen sonunda, âlemden geçer,

Rahmet deryasýnýn, suyundan içer,

Âdem bu dünyadan, elbet de göçer,

Nefsime müsemma, hazda sýnandým.

Âdem Efiloðlu